Het geheim van de 8 tekens

We vertellen het prentenboek "Het geheim van de 8 tekens" van Eric Carle.

Het jongentje Tim vindt een brief onder zijn hoofdkussen, waarin hij wordt uitgenodigd voor een boeiende tocht.

Aan het eind ervan wacht hem een verrassing: hij krijgt een hondje.

Maar de volgende dag vindt ook juf Anita een brief onder haar hoofdkussen.

Omdat ze van al die tekens erin niet veel begrijpt, brengt zij de brief voor ons mee naar school...

De brief wordt keer op keer gelezen. Van links naar rechts en telkens een regeltje zakken.

De juf leest de letters, de kleuters lezen de tekens.

Maar wij begrijpen er ook niet alles van.

Waar vinden we al die vormen???

En "in en uit de maan springen": dat kan toch niet?!

"over een kroon stappen"?

"tussen bubbels doorlopen"?

een "Mickey Mouse"?

en wat zal toch die verrassing zijn????

Heel veel vragen bij de kleuters.

Maar toch zijn ze heel enthousiast om de tocht te beginnen! We rekenen er op dat we alles wel zullen ontdekken.

Niet makkelijk dat hinkelen.

Maar waar is "de maan"? Er wordt heftig in de lucht gespeurd. Geen maan te zien.

Tot Uma een maan-vorm op de grond ontdekt.

De "kroon" vinden wordt dan ook al wat makkelijker.

Er zijn nog meer stenen bankjes op de speelplaats. Maar dat zijn geen "kronen". Daar mogen we dus niet over.

De "bubbels" zijn natuurlijk de stapstenen!

Het trapje is de ladder van de glijbaan, denken de kleuters.

Maar neen, die heeft teveel treden, denkt de juf.

Een trapje is toch gewoon een trapje...

En jawel: er worden nog meer trapjes ontdekt.

Al tellen die op onze speelplaats 3 treden ipv 2 zoals op de foto, merken de kleuters heel precies op!

De "Mickey Mouse" wordt snel gevonden.

En ja, er zit daar ook een luikje...

Er zijn veel supersnellen!!! We zijn dan ook hééééééééééél nieuwsgierig, juf!!!!

Jeeh!!! Een tweede hondje voor ons!!!!

Het is een "vrouwtje".

Wat is ze lief.

Kennismaken met grote broer Julien. Dat gebeurt uiteraard al snuffelend.

En dan mag ze mee naar de klas.

De kleuters willen weten hoe ze heet. Ze noemt Fabulousa. Dat betekent in het Engels: "schitterend", "geweldig".

Het is een heel moeilijke naam.

Zelfs juf Greta kan 'm maar niet onthouden. Zij mag ook "Fabiola" zeggen. 

Maar wij zeggen soms: "Floosje". Dan lijkt het een beetje op "Floortje" uit onze klas.

We houden een zwemwedstrijd. De hondjes zwemmen mee. Wie het eerst is krijgt een medaille.

Heel moe na die eerste dag op school.

We dekken Fabulousa zachtjes dicht.

Julien zal vandaag niet uit logeren gaan met één van de kleuters.

Want hij blijft natuurlijk liefst bij zijn nieuwe vriendinnetje. 

Straks, als we naar huis gaan, leggen we Julien er gewoon naast.